Maken sociale media ons min of meer eenzaam? Afhankelijk van hoe u het gebruikt

mensen zijn meer met elkaar verbonden dan ooit, dankzij smartphones, het web en sociale media. Tegelijkertijd is eenzaamheid een groot en groeiend sociaal probleem.

Waarom is dit zo? Onderzoek toont aan dat het gebruik van sociale media alleen eenzaamheid niet kan genezen – maar het kan wel een hulpmiddel zijn om onze echte banden met anderen op te bouwen en te versterken, die belangrijk zijn voor een gelukkig leven.

om te begrijpen waarom dit het geval is, moeten we meer begrijpen over eenzaamheid, de schadelijke gevolgen ervan en wat dit te maken heeft met sociale media.

the scale of loneliness

er is grote bezorgdheid over een eenzaamheid-epidemie in Australië. In het Australian Loneliness Report 2018 meldde meer dan een kwart van de deelnemers aan de enquête zich drie of meer dagen per week eenzaam te voelen.Studies hebben eenzaamheid in verband gebracht met vroege mortaliteit, toegenomen cardio-vasculaire aandoeningen, slechte geestelijke gezondheid en depressie, zelfmoord en hogere sociale en gezondheidszorgkosten.

maar hoe verhoudt dit zich tot sociale media?

steeds meer Australiërs raken fysiek geïsoleerd. Mijn vorige onderzoek toonde aan dat face-to-face contact in Australië afneemt, en dit gaat gepaard met een toename van technologie-enabled communicatie.

voer sociale media in, die voor velen dienen als vervanging voor fysieke verbinding. Social media beïnvloedt nu bijna alle relaties.

navigeren op de fysieke / digitale interface

hoewel er aanwijzingen zijn voor meer eenzaamheid onder zware gebruikers van sociale media, zijn er ook aanwijzingen dat het gebruik van sociale media de eenzaamheid onder zeer sociale mensen vermindert.

hoe verklaren we zulke schijnbare tegenstrijdigheden, waarin zowel de meest als de minst eenzame mensen zware gebruikers van sociale media zijn? Uit onderzoek blijkt dat sociale media het meest effectief zijn om eenzaamheid aan te pakken wanneer ze worden gebruikt om bestaande relaties te versterken of nieuwe betekenisvolle verbanden te leggen. Aan de andere kant, het is contraproductief als gebruikt als een vervanging voor real-life sociale interactie.

het zijn dus niet de sociale media zelf, maar de manier waarop we ze integreren in ons bestaande leven die de eenzaamheid beïnvloedt.

ik zwierf eenzaam in de cloud

hoewel de implicaties van sociale media voor eenzaamheid positief kunnen zijn, kunnen ze ook tegenstrijdig zijn. Liefhebbers van de Tech-industrie wijzen op de voordelen van sociale media, zoals hoe het een eenvoudige, algoritmisch verbeterde verbinding biedt met iedereen, waar dan ook ter wereld, op elk moment. Maar dit argument negeert vaak de kwaliteit van deze verbindingen. Psycholoog Robert Weiss maakt een onderscheid tussen” sociale eenzaamheid “– een gebrek aan contact met anderen – en” emotionele eenzaamheid”, die kan blijven bestaan ongeacht hoeveel” verbindingen ” Je hebt, vooral als ze geen ondersteuning bieden, identiteit bevestigen en gevoelens van verbondenheid creëren.

zonder nauwe, fysieke verbindingen kunnen oppervlakkige virtuele vriendschappen weinig doen om emotionele eenzaamheid te verlichten. En er is reden om te denken dat veel online verbindingen zijn gewoon dat.

bewijs uit eerdere literatuur heeft zwaar gebruik van sociale media geassocieerd met toegenomen eenzaamheid. Dit kan zijn omdat online ruimtes vaak gericht zijn op prestaties, status, het overdrijven van gunstige kwaliteiten (zoals het plaatsen van alleen “gelukkige” content en likes), en fronsen op uitingen van eenzaamheid.

aan de andere kant Spelen sociale media een essentiële rol om ons te helpen contact te houden met vrienden over lange afstanden en inhaalbewegingen te organiseren. Videoconferenties kunnen “vergaderingen” vergemakkelijken wanneer fysiek vergaderen onpraktisch is.Instagram en Facebook kunnen gebruikt worden om nieuwe mensen te ontmoeten die later echte vrienden kunnen worden. Op dezelfde manier kunnen sites als Meetup ons helpen lokale groepen mensen te vinden waarvan de Interesses en activiteiten overeenkomen met die van ons.

en hoewel face-to-face contact de beste manier blijft om eenzaamheid te helpen verminderen, kan soms hulp worden gevonden via online ondersteuningsgroepen.

waarom zo eenzaam?

er zijn verschillende mogelijke redenen voor onze grote fysieke ontkoppeling en eenzaamheid.

we hebben het 20ste-eeuwse idee van stabiele, permanente loopbanen over tientallen jaren vervangen door flexibel werk en gig-werk. Dit leidt tot regelmatige verplaatsing voor werk, wat resulteert in loskoppeling van familie en vrienden.

de manier waarop we McMansions (grote huizen met meerdere kamers) bouwen en onze voorsteden uitbreiden is vaak asociaal, met weinig aandacht voor de ontwikkeling van levendige, begaanbare sociale centra.

eenpersoonshuishoudens zullen naar verwachting toenemen van ongeveer 2,1 miljoen in 2011 tot bijna 3,4 miljoen in 2036.

al het bovenstaande betekent dat de manier waarop we omgaan met eenzaamheid verandert.

in ons boek, Mijn coauteurs en ik beweren dat mensen omgaan met hun gevoelens anders dan in het verleden. Ver van vrienden en familie, geïsoleerde individuen vaak omgaan met negatieve emoties alleen, door middel van therapie, of door online te verbinden met wie beschikbaar is.

het gebruik van sociale media is alomtegenwoordig, dus het minste wat we kunnen doen is het zo buigen dat onze echte behoefte om erbij te horen wordt vergemakkelijkt.

het is een tool die voor ons zou moeten werken, niet andersom. Misschien kunnen we, als we dit eenmaal hebben bereikt, verwachten in een wereld te leven die iets minder eenzaam is.